این تصویرها و شرح زیر آن ها را نگاه کنید اینها مراحل تکامل اسب هستند از هفتاد میلیون سال پیش. قد آنها در این مدت از 25 سانتی متر به 170-80 سانتی متر رسیده است. یک کمی که به تصویرها و شرح آنها توجه کنید می بینید که زیر 50 میلیون سال اسب ها در امریکا می زیسته اند و از آن ببعد در اروپا و آسیا، یک مهاجرت.

گفته شد از 20 میلیون سال پیش اسب ها که در آن زمانتقریباً 50 سانتیمتر قد داشتند از امریکا ی شمالی از قطب به طرف آسیا و اروپا مهاجرت کر دند آن چنان که در امریکایدشمالی اثری از آن ها باقی نماند. در طرف آسیا اروپایی قطب اسب ها به دو دسته تقسیم شدند یک دسته به طرف غرب اروپا رفتند و در جلگه ی پر علف اروپا متفرق شدند اسبهای خونسرد یک تنی و اسبچه های باژن محدود قد حاصل تکامل این دسته است که هم اکنون هم موجود هستند. دسته ی دوم به آسیای مرکزی و نهایتاً ایران کشیده شدندکه اسبهای خونگرم خوانده شدند، ژن رشد قد آنها هنوز فعال است و قد آن ها تا 180 سانتی متر هم رسیده است.پس: 1- تکامل اسب در این بخش دنیا ادامه دار د 2 - اسب های موجود حاصل تکامل همان اسب ها هستند که که در تصویرهای بالا دیده می شوند.

خیال دارم  کاری دو ، در تکامل اسب بکنم، به خاطر اسب کرد، راستش جایگاه آن هنوز نا معلوم است ، اندام شناختی، ژنتیک. مثل این که داریم خود را قانع می کنیم یعنی گول می زنیم اسب عرب را به جای کرد جا می زنیم( به مقاله ی من در آینده در همین صفحه توجه بفرمایید). به من حق بدهید چون انواع اسب  کرد چنا ن زیاد شده است که استاد جاویدی در آخرین جلسه ی تدریس خود به کج و راستی اندام ها پرداخته اند که در تمام اسب ها صادق باشد، زهی کار درست. پیشنهاد می کنم کمیته های آزادی بدون ابلاغ و مکاتبه به این ترتیب تشکیل و هرکدام نظر بدهند دلشان می خواهد اسب کرد چگونه باشد کمیته ی اول آقایان لارتی، حاج مهدی قدیری و رضا کبیری کمیته ی دوم آقایان جاویدی، بابان، اقبال میهمی، حسینی صدیق.کمیته ی سوم من و آقایان سالارکلهر و سینا و چند نفر دیگر باشد که بتوانیم به یک اندام شناختی مشترک برسیم. از فدراسیون سوارکاری  هم درخواست داریم همکاری بفرمایین

پیش گفتار روان شناختی اسب

آن چه یک جاندار انجام می دهد یا از  غریزه ی او یعنی ژن و ژنتیک است  که باخود آورده  یا از روی عادت و تربیت است که کسب کرده  یا با تفکر و تعقل و اندیشه. اسب برای دفاع از خود فرار می کند اگر نتواند گاز می گیردو  لگد می زند. کره با این سه خصوصیت یا غریزه  به دنیا می آید  چه جفت لگد هایی که از کره ی تازه به دنیا آمده خورده ام. در مورد عکس بالا صحبت می کنیم. پسر بچه بیش از چهار یا پنج  سال ندارد. استواری دست اسب بر زمین نه چنان است که یک مرد بتواند آن را از زمین بلند کند. دست کوبیدن اسب  بر زمین را به کوبیدن پتک  بر سندان تشبیه   می کنند. پس چگونه است که طفل چهار ساله ای می تواند چنان دستی را بلند و کف سم را پاک کند. تنها آموزش نیست که اسب را وادار به انجام کاری می کند.  چهار رأس اسبچه ی شروررا به انجمن آورده بود ند شرارت و وحشی بودن آن ها چنان نبود که  کسی  به آن ها بتواند  نزدیک  شود. در داخل باکس گاز و لگد و فرار و با کله زدن  و تنه به دیوار و آدم کوبیدن را چنان انجام می دادند که کسی را یارای داخل شدن به حریم آن ها  نبود چه رسد  به آن که تیمار و تنظیف شوند یا آب و علیق به آسانی به آن ها رسانده شود. اجازه بدهید بگویم که اسبچه ی شرور بسیار سخت تر و شرورترازاسب به نظرمی رسد مثل این که ما عادت کرده ایم  و می دانیم چگونه  با اسب روبه رو شویم اما  با  اسبچه و شرارت های آن کمتر آشنا هستیم .به هرحال دو رآس آن را من برای هادی برادرم فرستادم   قبلأ  به او گفته  بودم قضیه ازچه قرار است.  چند روز بعد که  به دیدن او رفتم اسبچه ها را  ندیدم از برادرم پرسیدم گفت:  شرورتر ازآن  بودند که  بتوانم  به آسانی برآن ها  غلبه کنم هر دو  را  برای  بچه های دوستم فرستادم.  با تعجب گفتم: آن ها چکار کردند؟ گفت: هیچ، فردا که به سراغشان رفتم دیدم که اسب ها و  بچه ها  قاطی و در هم  و باهم  در یک  سرپوشیده ی بزرگ  بازی می کنند سوار می شوند،  دنبال هم می دوند، از میان دست و پای هم می گذرند و خلاصه اسبچه ها رام و خندان روزگار خوشی با بچه ها می گذرانند. درآن خانه یا باشگاه 19  نفرجوان از 5-6 سال به بالا زندگانی می کردند.

زیبایی طبیعت، انسان، اسب

 سقط جنین مادیان -  Abortion

خروج جنین رشد نیافته از رحم مادیان سقط جنین خوانده می شود.

 علل سقط جنین مادیان عبارتند از:  غذای فاسد، مسمومیت های گیاهی و جراحات و ضربه ولی عامل نیمی از سقط جنین های اسب میکروب ها یا ویروس هایی هستند که در دستگاه جنسی مادیان ایجاد عفونت می کنند. این عوامل عفونت گاهی در طول مدت آبستنی از راه غذا و آب داخل بدن حیوان می شوند و زمانی هنگام جفتگیری دستگاه جنسی را آلوده می کنند. این عوامل ممکن است در تمام طول مدت آبستنی از لحظه ی جفتگیری ایجاد آلودگی و سقط جنین نمایند. معمولاٌ این آلودگی  در ماه های اول آبستنی پیش می آید. در این حالت اگر سقط جنین  هم پیش نیاید کره آلوده به دنیا می آید.

      علائم سقط جنین نسبت به مدت  زمان آبستنی تغییر می کند. سقط جنین ها معمولاٌ بعد از دو ماهگی با کم اشتهایی و خمیازه کشیدن مادیان همراه است. این حالت تا بیرون آمدن جنین همچنان ادامه دارد.سقط جنین هایی که در آخرین مراحل آبستنی صورت می گیرد معمولاٌ تمام علایم زایمان طبیعی را نشان می دهند با زور و فشار بیشتر برای خروج جنین . علایم ممکن است از یک ساعت تا یک روز ادامه داشته باشد.

       برای جلوگیری از اشاعه ی عفونت تمام ترشحات مهبل و نوزاد مرده و مواد خارج شده فوراٌ باید سوزانده شوندیا دفن یا بامحلول ضد عفونی قوی پاک شوند. مادیان ها و سیلمی پیش از جفتگیری باید معاینه و آزمایش شوند وواکسن های مورد لزوم تزریق گردند.                                

بهبهان شهری در استان خوزستان آن روزها. چون در آغاز خدمت، نه ناگهان بلکه به خواسته ی خودم به بهبهان منتقل شدم. توضیح این است که در ارتش قانونی بود، زیاد هم رعایت نمی شد این که هر افسر باید چند سال در گرمسیر و چند سال در سردسیر و مآلاً اگر خواست در تهران یا زادگاه خود یا یک منطقه ی معتدل که خود طالب است برود و خدمت کند. به نظر مناسب و منطقی می رسید که ما تا جوان هستیم دوره ی خدمت گرمسیری را به پایان برسانیم تا بتوانیم بقیه ی عمر را به میل خود در هر نقطه ی دیگری که خواستیم اقامت و خدمت کنیم. با این استدلال بی میل نبودم به یک  نقطه ی گرمسیری بروم که شهر بهبهان به من افتاد. شهری که یک خیابان داشت و جمعاً 7-8 هزار نفر جمعیت. 90در صد مردم بومی آن کور و تراخمی بودند و از دو محله تشکیل شده بود که فاضلابی متعفن آنها را ازهم جدامی کرد. یک گردان سوار و یک تیپ پیاده و یک آتشبار75  را در کنار این شهر جا داده بودند. استعداد دواب این سه واحد در حدود یک هزار رأس اسب و قاطر بود.

       سروان جاماسب افسر کمونیست مسؤول دواب گردان سوار بود و من هنگ پیاده و آتشبار 75 بدون عقب نشینی. دکتر جاماسب افسر ارشد بود و رئیس دامپزشکی قرارگاه بنابر این من می شدم مسؤول عمومی بهداشت و تغذیه و درمانگاه دواب. کار پر مشغله ای نبود اما بدهم نبود. روزی نبود که مریض و بیماری پیدا نشود ومرا با بیماری های فردی و جمعی درگیر نکند.

        حالا تقریبا 60 سال و بیشتر از آن روزها گذشته است و من هنوز از دو چیز سر در نیاورده ام. اول ذخیره گذاشتن سه واحد رزمی در نقطه ای با مسافت سه روز راه کویری از اهواز و چهار روز از مرکز آبادان که باید از آنها دفاع می شد. یاد آور می شوم در آن زمان وسایل حمل و نقل موتوری موجود نبود که اگر اتفاقی روی می داد ارتش فوراً در محل حاضر باشد. اگر وسایل موتوری هم بود از کار افتاده و کهنه و فرسوده و بدون رسیدگی بود. یادم می آید روزی که خواستند از همردیف سروان پریوش که به بیماری سل مبتلا و وفات یافته بود تشییع به عمل آورند تنها آمبولانس تیپ  بهبهان جنازه ی آن مرحوم را فقط  تا نیمه ی راه همراهی کرد و بعد از آن خاموش شد که روشن نشد و جنازه روی شانه ی مردم در حالی که موزیک می نواخت تا قبرستان(بشیر نظیر) که چندان هم نزدیک نبود حمل شد. به هرحال ارتش باید با اسب و قاطر راه می افتاد. دوم که از اولی هم مهمتر است این که در مدت سه سال خدمت درآن شهر و آن پادگان هرگز ندیدم یک واحد تمرین رزمی داشته یا دست کم بستن و سوار کردن و پیاده کردن مسلسل را به قاطرها یا توپ را و کشیدن آن ها را با ارابه ها دیده باشم که تمرین کرده و آموزش داده باشند. حتی ندیدم  یک واحد سوار نظام آموزش سواری برقرار کند.

        در چنین شرایطی دواب جیره ی نگاهداری دریافت می داشتند که معمولاً کم و به اندازه ای بود که گیر و گرفت ایجاد نکند اما به هر حال کارنکردن و در یک جا ماندن بیماری های خاص خود را برای دواب ( اسب ها و قاطرها) در بر داشت.

 https://t.me/ilkhichi